Plan İşlerken...

EVETTTT,
2. adıma geçmiş bulunmaktayız,
eşyalar kutulandı, taşınacağımız evin elektriği de tamam,
yarın taşınarak 1 aylık izne de ayrılıp ev, çocuk ve kocamla zaman geçireceğim.
3.adıma 1 kala:)
dilerim tayinim olur ve dilerim bir daha ayrılık yaşamak zorunda kalmayız...

sevgiler.

E.

Hafta Sonu Özeti

Evetttt,
2.adıma geçmiş bulunmaktayız,
Sevgili Eşim,
En büyük destekçim,
Kıyamadı bana geldi hafta sonu yardıma,
Zaten gitmeye hazır ayakta bekleyen eşyalarımızı koliledik, kutuladık,
her yer her yere girdi,
bana son rötuşları yapmak kaldı....
Canımı sıkan 2 üst makamın dilekçemi onaylamayabilir olması:)
Biliyorum bu riski göze alarak çıktım bu yola,
Ufak tefek pürüzler olacak farkındayım,
ama tek dileğim en az hasarla atlatabilmek...

Hala pozitif düşünmeye devam...

Bugün okullar açılıyor,
küçük prensimi bulunduğum şehirde yazdırmıştım okula
ama evi taşımaya karar verince vazgeçtim bu durumdan,
Babasının yaşadığı şehirde gidecek okula; aldığım yıllık izinler bitince...

Kimseye yük olmak istemiyorum...
Kendi yağımızla kavrulmak istiyorum...
Ama bu geçiş sürecinde aileme ve akrabalarıma ihtiyacım var...
Sağ olsunlar desteklerini hiç esirgemiyorlar ama ben nedense çok üzülüyorum...

Sevgiler.
E.

ŞU SONRADAN AKIL VERENLER VARYAAA....

Kafamda bir plan yaptım;
Tayin dilekçesi verdim, olur olmaz net bir bilgim yok,
Evi kocamın yaşadığı şehre gönderiyorum,
Yıllık izin alıyorum ve bayramla birleştiriyorum,
o sıra da dilekçeme olumlu cevap gelirse sorun yok,
evi gönderdiğim şehirde yaşamaya devam,
ha yok olumsuz olursa gelip misafirhanede kalacağım...
buraya kadar her şey güzel kafamda şekillendirdiğim planım işliyor,
Dilekçe verildi, kutular ayarlandı eşyalar toplanmaya başladı bile...

Ama gel gelelim bu Türk toplumunun olumsuz beyin gücü beni de pes ettiriyor arkadaş, iş arkadaşlarıma evi taşımak için kargo lazım ücretler almış başını gitmiş diyorum, dönüp bana siz 1 sene önceden yanlış yaptınız evi taşımasaydınız diyor biri, öteki lojman da iki kanepe atıp kalsaydınız, oradaki eşyalarınızı depoya koysaydınız, sahi neden getirdiniz ki evi, bir diğeri diyor her şeyi açmasaydınız bari vs. vs..

İlk önce söylediklerine cevap vermeye çalıştım ama sonra onu da bıraktım diyorum arkadaşlar geçmiş gitmiş şimdi bunları konuşmanın bana ne yararı var?
Lojmana çıksaymışım ilk geldiğimde size lojman verilmiyor diyen adam söylüyor bunu bir de yaa...

Daha da bu lafın üstüne döner bu yazıyı yazarım...

Olumsuzlardan uzak durmak dileklerimle

Sevgiler...
E.
 

CANIM SIKKIN

canım sıkkın bu aralar,
ikilemler içinde kayboluyorum, öyle saçma sapan yaşıyorum sanki hayatı
tutarsızlıklar içinde kaybolmuş gitmişim...
kendi yazdığım kitabımda ana karakter yerine yan karakterim sanki, hem yazıyor hem okuyor hem de yaşıyorum ama hepsini aynı anda yaşıyorum...
her şey aynı anda tuhaf bir biçimde iç içe...
mutluyken mutsuzum, üzüntülüyken sevinçli, ağlarken gülüyorum, sinir olurken seviyorum, kötü düşünmem gerekirken iyi, iyi düşünmem gerekirken birden kötü düşünebiliyorum....
kalbimin kaskatı olduğunu hissediyorum... soğuk, donmuş, durmuş bir kalp var solumda,
atmıyor, ana damarlarına klips takılmış sanki, o klips atsa oradan tarlaların suya kavuştuğunda ki gibi eriyecek yumuşayacak sanki...
neydi ki şimdi bu?
sürekli birilerini dinliyorum ya telefonda ya nette ya sosyal ağlarda...
hepsi bittim tükendim modunda..
hepsini belirsizlik kararsızlık bitirmiş...
zaten en zor olanı da belirsizlikler değil midir???
kafayı yedirten, mutsuz eden, ama dinledikçe kızıyorum onlara sinirleniyorum, açık açık yüzlerine en azından ölümcül bir hastalığınız yok.. acılar içinde kıvranmıyorsunuz demek istiyorum, ama susuyorum sadece..
çünkü biliyorum ki ne kadar konuşsam hiç bir faydası yok, karşımdaki boş duvar, biliyorum, sadece dinliyorum dinliyorum ve içim şişiyor...
bazen telefonumu fabrika ayarlarına döndürmek, tüm netteki hesaplarımı durdurmak istiyorum

çok üzülüyorum ama böyle olmak zorunda mı hayat? evet zorunda yoksa ne olur....
hiç bir şey mükemmel olmuyor olamazda... belki anlamak istemediğimiz nokta budur....

bildiğim bir şey varsa hayat çook kısa....
canım sıkkın bu aralar...

Gerçek Mutluluk:)

Şimdi belki alakasız gelecek ama;
Böyle gün boyu litre litre sıvı içmişsin ama nasıl bir tuvaletin gelmiş nasıl bir tuvaletin gelmiş wc arayıp duruyorsun, kıvranıyorsun, ha kaçtı ha kaçacak modda o kadar zor bir durumdasın yani...
Sonra karşına bir wc yazısı çıkmış yön tabelasında, onu takip etmişsin bir sağa yönlendirmiş bir sola, dükkanların arasından geçiyorsun ve kıvrım kıvrım kıvrılıyorsun...
Nihayet gelmişsin  ya sonra bir bakmışsın sıra var, neyse ki tam sıra sana gelmiş girmişsin kapı içerden kapanmaz.... Az zorlamışsın kapanmış... Sıra  düğmeleri açmaya gelmiş ama lanet düğmeler sıkışmış, uğraş uğraş neyse açmışsın düğmeleri...
Oturmuşsun ohhh ya şöyle salıvermişsin özgürce::)
Hah işte o anda ki mutluluğu hiç bir yerde bulamazsın
:)