Sendrom diyorum çünkü gerçekten yaşatıyorlar insana...Geçenlerde bir arkadaşım telefon etti şu an ...... dayım dedi( yaşadığın şehrin ismini söyleyip)
Sizin eve nasıl geleceğiz dedi, bende kısa süreli bir şok yaşadım, kafamda 50 tane şimşek çaktı
yolu nasıl tarif etsem nerden gelsinler diye çünkü düz yolu bile tarif edemem ben okadar sorunluyum yol tarifi hakkında. Bir taraftanda şaka mı gerçek mi söylüyor çözmeye çalışıyorum...
Sonunda şaka yaptığını söyledi konu kapandı gitti...
Sonra sonra arada arıyorum soğuk konuşuyor, çok önemsemedim
Geçen yine ortak bir arkadaşla konuşurken bana dedi o arkadaş sana çok kırılmış artık nasıl düzeltirsiniz arayı bilmem diye...
Şaka yapıyor sandım şoka girdim bir kez daha...
Gelmediği gibi birde bana kırılmış...
Buraya gelse kapıda kalacakmış....
Ben burada 50 tane şeyle uğraşıyorum, kocam yok, çocuk - ev üstümde, işyeri ayrı sokak ayrı kimseye gık demiyorum...
Herkes yaşadığını bilir evet ama bu kadarına da pes doğrusu
arkadaşım bana kırılıyor...
çok üzüldüm yaaa, gerçekten ben daha çok kırıldım, tavrına da şaştım kaldım...
Ne diyeyim: Güle Güle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder