Yok arkadaş olmuyor böyle; mutsuz ol, stres ol, sinir ol, öfkeli ol, hayal kırıklıkları, kaygılar...
Yeter ama!!!
Tamam duygularsa duygular, herkes yerine geçsin arkadaş, herkes haddini bilsin...
İstemiyorum artık böyle umutsuz mutsuz yaşamak...
Nereye kadar yaa beynim yoruldu sürekli negatif enerjilerle karşılaşmaktan, istifa ediyorum olumsuz düşüncelerimden...
Hani şu doğal taşlar var biri negatif enerjiyi alır, diğeri kilo vermeye yardımcı olur vs...
Onları bir süre takarsınız da ara ara tuza batırırsınız toprağa gömersiniz ya topladığı negatif enerji kaybolsun diye işte bende öyle tuza toprağa batıp çıkmak istiyorum, arınmak istiyorum...
Gerçekten bunaldım, sıcaklarla da başım belalarda....
Çevremdekilerede söylüyorum olumsuz düşüncelerinizle dertlerinizle kederlerinizle gelmeyin arkadaş.
Bu aralar, ben zaten gerginim bir de etrafımdaki insanların gerilimleri nefes alamaz hale geliyorum, kimse alınmasın kimsenin derdini dinlemek istemiyorum...
Bu aralar Güzin Abla değilim, kusura bakmasın kimse...
Ben olmuşum dert küpü...
Benimkiler bana yetiyor zaten...
Şu an 3 farklı şehirde yaşıyoruz aile olarak.
Çocuğumun sesini telefonda duyduğumda önce böyle yüreğim bir hop ediyor sonrada burnumun direği sızlıyor...
Geceleri kesinlikle uyuyamıyorum...
En yakın arkadaşım hassasiyetimi bilmesine rağmen telefon numaramı internet satıcısına vermiş...
Bir düğüne sap gibi gitmek zorunda kaldım...
Her hafta bindiğim otobüste yer ayırtmayı ertelediğim için bugün aradığımda yer kalmadığını söyledi görevli(sadece bir firma var işleyen) ya 3 - 5 aktarma ile gideceğim ya da cumartesi sabahı bekleyeceğim....
Eeeee,
Şimdi ne yapıyorum???
Tüm olumsuzluklarımı siliyorum...
Tüm kötü düşüncelerimden arınıyorum....
Tüm beni sinir edenleri kafamdan yok ediyorum...
Şu an ki durumumun tadını çıkartmaya çalışıyorum...
Beynimi pozitife yönlendiriyorum; tıpkı günebakan çiçeklerinin kafalarını güneşe doğru çevirdikleri gibi...
mutlu anlarımı düşünüyorum,
Bu yaşananlardan daha kötülerini yaşayabileceğimi düşünüyorum ve şu an ki durumum için şükrediyorum...
Çocuğumun yokluğunda 3-5 film alıp 2009 dan beri bir kere başından sonuna kadar izleyemediğim filmleri izliyorum.
akşamları hızlı tempoda yürüyüş yapıyorum
En önemlisi sabah kalkarken ve gece yatarken kendime aynada gülümsüyorum...
ve ne olursa olsun olumlu düşünüyorum.
OLUMLU DÜŞÜNÜYORUM.
Çünkü beynin gücüne inanıyorum...
Olumlu düşündükçe herşey yolunda gidecek....
E.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder