GÜN ANNELERİN...

Gün annelerin günü....

Her özel günde olduğu gibi sadece bir gün mü olmalı anneler günü...

hamilelikle başlayan ve ölünceye kadar bitmeyen bu annelik durumu, annelik endişesi hiç bitmez tükenmezken sadece bir gün mü hatırlamak gerek???

İtiraf etmeliyim ki ben annemle sürekli bir çatışma halindeydim(hala öyleyim) ortak düşüncemiz çok nadirdir, bilmem kuşak çatışmasından mı, yoksa başka bir olay mı, o ne kadar despot, tatlı sert, kaya gibi biriyse ben tam tersiyim, o bir durum karşısında ne kadar kararlıysa ne yapacağını nasıl hareket edeceğini bilirse; ben tam onun zıttı kadar kararsızım, nasıl bir annenin böyle bir kızı olur sanırım baba tarafından gelen genler sayesinde...

Ona yaptığım onca şeye karşın kırıldı mı kırılmadı mı yaptıklarıma üzüldü mü üzülmedi mi bilmiyorum, hiç duygularını belli eden bir insan değildir kendisi, ama hiç bir zaman benim isteklerime karşı çıkmamıştır, başıma gelenlerden dolayı hiçbir zaman "ben sana demiştim" dememiştir. 

İleri görüşlüdür, belki tecrübelerinden kaynaklıdır bu ileri görüşlülüğü...

bildiğim bir şey varsa beni sever ama erkek kardeşime olan ayrı bir düşkünlüğü vardır:)

ya da sürekli başını belaya soktuğu için özel bir ilgi de olabilir. zaman zaman anne sen hangimizi daha çok seversin diye sorduğumda bana sen 5 parmağından hangisini kesersin diye soruma soruyla cevap verir ve ardından ekler, ben çocuklarımı birbirinden ayıramam der sonra çıkar işin içinden... Onu çok seviyorum :)

kardeşimde, bende evliyiz ve benim bir oğlum var, onun bir kızı olacak...

Gelelim bana,

Benim minik oğlum henüz çok küçük oğlum ama ilerde ne tarz sorunlar yaşayacağımı hiç bilmiyorum, şu an babasının bir var bir yok oluşuna alışmaya çalışmakla geçirmeye çalışıyor zamanını, ufak tefek krizlerimiz oluyor bundan kaynaklı en aza indirgemeye; hem anne hem baba olmaya, babanın boşluklarını doldurmaya çalışıyorum. Tüm vaktimi onunla geçiriyorum. Hiç ev işi yapmıyorum o uyanıkken, ya resim yapıyoruz ya oyun oynuyoruz ya da mutfakta birlikte çalışıyoruz. Hiç umurumda değil ev temizmiş, pismiş gelen ne demiş giden ne demiş... bildiğim bir tek şey var benim oğlum bir daha bu günlere geri dönmeyecek, ev işlerine ayıracağım vakti ona ayırıyorum. Bilmem doldurabiliyor muyum böyle yaparak babasının yokluğunu,  ama ona tüm sevgimi tüm şefkatimi vermeye çalışıyorum.

Bu sabah kahvaltıya gittik; ikimiz anne ve oğul olarak...

keyifli bir sabahtı, eğlendik...

Hepsi bu:)

günün anlam ve önemi sadece bir gün olmamalı...

ailelerimizle geçireceğimiz süre çok kısıtlı onlara değer verelim, ne kadar çatışma düşünce farklılığı yaşasakta saygıda kusur etmeyelim.

Sevgiler.

E.